“Bugün Hayatımın Geri Kalanının İlk Günü”
Aslında bu söz hayat felsefemdir. Bugüne kadar hiçbir zaman dönüp geriye bakmadım. Hiçbir şeyi kafama takmadım. Hiç kimseyi kırmadım, hiç kimseye hayır diyemedim.
Evet, bu dört cümleden bile psikolojimin bozulması gerekiyor 🙂 Ancak bugüne kadar bozulmamıştı. Bunca yıldan sonra ilk kez “Hayır” diyememenin beni negatif etkilediğini hissettim. Sanki bugüne kadar başkaları için yaşamışım gibi.
Psikoloji ile ilgilenenler “Hayır” diyememenin insanı olumsuz etkilediğini sürekli söylüyorlardı. Aslında ben de az çok farkındaydım ama yapı olarak kimseyi kıramıyorum. Lanet olsun ki böyle bir özelliğim var. Ha buna rağmen iş yerimde çoğu zaman sorun yaşıyorum.
Bugün şuna karar verdim; bundan sonra hayatımın merkezinde ben ve sevdiklerim var. Sevdiklerim derken, birinci derece sevdiklerim. Yani kızım, annem ve babam. Çünkü değer verdiğim ya da önemsediğim insanlar genellikle beni yanılttı.
Bugünden itibaren alışkanlıklarımı, hobilerimi, aktivitelerimi değiştiriyorum. Kötü yönde değil tabii ki 🙂 Bambaşka bir Cem inşa edeceğim. Fiziksel ve ruhsal açıdan fit bir adam inşa edeceğim. Hatta bugün uzun zamandır görüşmediğim bir arkadaşımla konuştuk. Ondan aldığım haber, beni hayallerime bir adım daha yaklaştırdı. İlerleyen zamanlarda sizinle de paylaşacağım, az kaldı 🙂
